Third quarter (half moon) 🌗 [NashHawk]

Third quarter (half moon) 🌗
เขตชายแดน
21.40
“ นี่คุณ “
“ !!!! “
“ สรุปใครเหมือนใคร อะไรเหมือนกันเกินไป “
“ ... “
“ แล้วคุณมาทำอะไรลับๆล่อๆในเขตป่านี่ “
“ ... “
“ มันอันตราย คุณกลับเถอะ “
“ อย่ามายุ่งกับผม “
“ เฮ้ คุณคุยกับคนอื่นคุณควรจะหันหน้ามองเขา “
แสงจันทร์สาดส่องยามค่ำคืนเงียบสงัด แต่หมาป่าหนุ่มกลับมองเห็นชัดเจนทุกรายละเอียดไม่ว่าจะเป็นผมสวยเหยียดตรงที่เกือบเผลอไปสัมผัสทุกครั้ง แก้มนวลไร้การแต่งแต้มหากแต่มีสีแดงฝาดจากคนสุขภาพดี ริมฝีปากรูปกระจับที่ไม่เคยเห็นยกยิ้มขึ้นซักครั้ง รวมไปถึงแว่นตาสีดำอันนั้นที่ปกปิดดวงตาของเบต้าคนสวยเอาไว้
“ นี่ “
“ อย่าคิดแม้แต่จะแตะต้องผม “
“ woah woah calm down “
“ หยุดพยายามก้าวเข้ามาหาผมได้แล้ว “
แกร๊ก
“ ผมบอกว่าอย่ามาแตะต้องผม “
กร๊อบ
ฮอว์คอายจับข้อศอกแนชดึงเข้าหาตัวพร้อมบิดไขว้หลัง หมาป่าหนุ่มได้ยินเสียงกระดูกตัวลั่นสองสามจุด หากแต่สนใจไม่ ยืนยิ้มร่าเอี้ยวตัวหันไปมองเบต้าตัวน้อย
“ ยิ้มอะไรครับ “
“ เปล่าหน่ะ แค่ตลกหน่อยๆ “
“ มีอะไรน่าตลกมากหรอครับ “
“ ตอนแรกนายห้ามฉันไม่ให้จับนาย แต่คราวนี้ดันเป็นนายที่จับฉันก่อน “
ปล่อยมือทันทีที่ได้ยินประโยคนั้น หารู้ไม่นั่นเป็นกลอุบายนิดหน่อยของหมาป่าหนุ่มในการเอาเปรียบเบต้าคนสวยคนนี้
หมับ !
“ ปล่อยผม ! “
แนชรวบกุมข้อมือทั้งสองข้างของฮอว์คพร้อมใช้แขนอีกข้างโอบร่างบางชิดอก กลิ่นหอมมิ้นท์ลอยเตะเข้าจมูกเหมือนครั้งแรกที่ได้กลิ่น มันหอมและทำให้แนชรู้สึกโล่ง สูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อให้ได้กลิ่นเต็มปอด ร่างบางดิ้นไปมาสะบัดหวังให้หลุด
“ คุณ ! พอกันที ปล่อยผม “
“ นายหอม “
“ หยุดดมกลิ่นคนอื่นซักที ไปดมกลิ่นตัวเองเหอะ “
“ but your scent is so good “
“ หยุดพูดบ้าๆซักทีเถอะ “
“ ทำไม “
“ เปล่า.. “
“ แล้วจะบอกได้รึยังว่ามาทำอะไรลับๆล่อๆแถวนี้ “
“ ... “
“ แล้วแต่งตัวแบบนี้อีก “
ตาคมเคลื่อนสายตามองตั้งแต่ผมสวยไล่ลงจนถึงข้างล่าง ร่างบางอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตโอเวอร์ไซส์ซีทรูสีขาวที่เกือบจะตกไหล่โชว์ให้เห็นคอระหง กับท่อนล่างที่เป็นกางเกงเดนิมสีซีดขาดๆ ขัดกับลุคตามปกติที่มักจะใส่สีทึบเกือบทั้งตัว
“ เรื่องของผม “
“ ถ้าไม่อยากทำให้เรื่องมันยุ่งยาก นายก็ควรจะบอกเหตุผลของนายมา “
“ คุณจะมายุ่งอะไรกับผมนักนาครับ ผมจะแต่งตัวยังไง มาทำอะไรมันก็เรื่องของผม “
“ เฮ้ ฉันเป็นมือขวาของฝูงนี้ นายเป็นพวกเร่ร่อนเข้ามาในฝูงเรา ฉันก็ต้องดูแลอยู่แล้ว “
“ ปล่อยผม “
“ ในเมื่อไม่ยอมบอกดีๆ ถ้างั้นก็มาสู้หน่อยเป็นไง “
“ ผมไม่ได้โง่ ทำไมจะไม่รู้ว่าคุณต้องการอะไร “
“ ฉันต้องการอะไรงั้นหรอกหรอ “
“ ... “
“ ฉันต้องการอะไร นายบอกฉันทีสิ “
“ พอกันที ไสหัวกลับไป อย่ามายุ่งเรื่องคนอื่นให้มันมากนัก “
“ i just care about you “
“ หยุดพูด “
“ ฉันแค่ไม่อยากให้นายตกอยู่ในอันตราย “
” หยุด.. “
“ ฉันเป็นห่วงจริงๆ “
“ หยุดซักที !!! “
หมาป่าหนุ่มเบิกตากว้างตกใจ เขาไม่เคยเห็นเบต้าคนนี้ระเบิดอารมณ์โมโหแบบนี้ ไม่เคยเห็นอารมณ์ของคนนี้อารมณ์ไหนยกเว้นใบหน้านิ่งๆกับน้ำเสียงเฉยชานั่น และยิ่งตกใจกว่าเมื่อเห็นน้ำตาใสๆไหลลงมาไม่ขาดสาย เสียงสะอื้นเบาบางแต่เขากลับได้ยินมันชัดเจน
“ นะ..นาย “
“ คุณกลับไป ออกไปซักที ผมไม่อยากเห็นหน้าคุณ “
“ นายเล่าให้ฉันฟั.. “
“ จะไม่มีการเล่าอะไรทั้งนั้น ได้โปรดกลับไป “
“ เฮ้ ใจเย็นๆก่อนหน่า “
รแนชปล่อยข้อมือของฮอว์คให้เป็นอิสระพร้อมโอบกอดร่างบางเอาไว้
“ ปล่อย “
“ ไม่ “
“ ผมบอก ฮึก ให้ปล่อย “
อยู่ๆร่างบางก็สะดุ้งเมื่อเห็นเงาของดวงจันทร์ ดวงจันทร์ค่ำคืนนี้เหมือนในคืนนั้น คืนที่ฝังใจของเบต้าร่างบาง คืนที่ทำให้เขาจดจำมันไปตลอดกาลแม้เขาไม่ได้อยากจะมีมันอยู่ในความทรงจำแม้แต่เสี้ยวนิด เงยหน้ามองดวงจันทร์พาลทำให้น้ำตาไหลลงมา เมื่อเคลื่อนสายตามามองหน้าอัลฟ่าหนุ่มตรงหน้ายิ่งทำให้น้ำตาไหลกว่าเก่า
“ คิดถึง คิดถึงเหลือเกิน “
“ อะไรนะ “
“ ขอโทษ ฉันเสียใจ ฮึก “
“ นายเป็นอะไร “
ร่างบางไม่ได้ยินเสียงรอบกายตัวเองแม้แต่น้อย ในหัวเหมือนถูกกลอภาพฉายซ้ำๆในหัว ความทรงจำที่พยายามซ่อนลึกเอาไว้ในจิตใจเพื่อที่จะปกปิดความอ่อนแอของตัวเองให้ได้มากที่สุด แต่ตอนนี้ดวงจันทร์ สถานที่ และคนตรงหน้าช่างเหมือนเหตุการณ์ในวันนั้นเหลือเกิน
“ Roger “
“ ? “
“ โรเจอร์ ฮึก ฉันขอโทษ ได้โปรดอย่าทิ้งฉันไป “
มือเรียวแตะกรอบหน้าคมของหมาป่าหนุ่มตรงหน้า ความโศกเศร้าเข้าถาโถมจนลืมเสียว่าคนตรงหน้าหากใช่คนที่ตนเองนึกถึงไม่ มือสากเคลื่อนมาถูกรอบใบหน้าหวาน ถูแก้มเนียนที่คอยแอบจ้องมาตลอด
“ คุณ.. “
ร่างบางสะดุ้งตกใจเมื่อตั้งสติได้ คนตรงหน้าไม่ใช่เขา ไม่ใช่คนๆนั้น หน้าหวานเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา ความโศกเศร้าถาโถมเข้ามาอีกรอบเมื่อรับรู้ว่าสิ่งที่ขอร้องและภาวนาในใจไม่เป็นจริง คนๆนั้นไม่มีวันกลับมาหาเขา เสียงสะอื้นดังขึ้นเรื่อยๆ ฮอว์คไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ร่างบางสั่นเทิ้มงอตัวและกลายร่างเป็นหมาป่าสีเทาแซมน้ำตาลอ่อน

#เหยียดโอเมก้ากม